Genealogie familie Huijbrechts, Huijbregts of Huybregts
afkomstig uit Arendonk België en Reusel
» Allemaal zien «Vorige 1 2 3 4 5 6 7 8 ... 148» Volgende»
Aon de praot mee … Jo Huijbregts
Artikel verschenen op de website van
Heemkundekring voor Baarle-Hertog, Baarle-Nassau, Castelré, Ulicoten en Zondereigen
Amaliavansolms
door:Dré Moors
|
Aon de praot mee … Jo Huijbregts, |
|
‘Van ongewenst kind tot zéér
gewaardeerd dorpsgenoot ’ Dré Moors Baarle-Nassau, 21 juli 2001 Wie is Jo Jo werd geboren op 25 juli 1915 in Heerlen (Limburg). Pas geleden is hij dus 86 jaar geworden. Op de eerste negen dagen na, heeft hij heel zijn leven in Baarle gewoond. Jo trouwde in 1937 met zijn vrouw Maria, eveneens afkomstig uit Baarle. Uit hun huwelijk zijn geen kinderen geboren. Maria overleed ruim zes jaar geleden. De laatste jaren is Jo woonachtig in Janshove. “En schrijf mar gerust op det ik ut hier héél goed naaor menne zin heb!”, aldus Jo. Ongewenst kind In die tijd was het een schande als een moeder een kind kreeg, terwijl ze nog niet getrouwd was. Jo was zo’n ongewenst kind, en hij heeft het gevoeld ook. Jo: “Ons moeder hee men in ut geheim gebaard. Dè gebeurde in Heerlen, want niemand in Baol mocht ut weten. Daorom heb ik de irste negen daogen van mun leven in Heerlen gewoond. Mee men vaoder heb ik trouwens nooit gin contact gehad. Twee jaor nadat ik geboren ben, wier m’n bruur geboren. En deze keer was de vader wir unne aandere. Ik wier thuis altij aachteruit gezet. Mun bruur nie. Want zèn vaoder haai geld. De menne nie. Mèn bruur mos men ok nie. Hij wier altij veurgesproken. As kend mos ik om vijf uur al naor bed. Ik mocht dan nie naor de wc. Op mun bed lagen wè zakken en un paor kapotte dekens. Jè jongen, ik heb heel wè meegemaokt. Toen ik elf jaor waar mos ik op unne zekere dag mee naor ut gerecht in Turnhout. Ons moeder wilde mij naomelijk zo gezee weg doen, mee ut smoesje det ik nie goed bij was…. Irst wier ons moeder gehoord. Wet nie waor waar, zee ze daor. Mar de rechter zee: ik zou dè menneke óók wel eens willen spreken….. Is jouw moeder wel goed veur jou, vroeg ie. En ik zee: Jè, det gaot wel. Want witte wet ut ies Dré, ik wouw ons moeder toch nie dun bak indraaien. En de rechter zee uiteindelijk, dieë jongen mekeert niks. Zodoende kos ik wir terug naor Baol. Toen ik 19 jaor waar ben ik in de kost gegaon bij Fons Versmissen in de Leliestraot omdet ik ut thuis nie mir kos keren. Mar bij Fons heb ik ut heel goed gehad.” Jo naar de Belze lagere school “Irlijk is irlijk, ik kos nie goed leren. In aardrijkskunde waar ik trouwens wel héél goed. Alle hoofdsteeën van de Belze provincies ken ik nou nog. Ik heb er toen wel héél hard op motten leren. In zingen en dictaat waar ik ok héél goed. In zo gezee gevulige dingen, dè kos ik goed. Van rekenen kos ik niks. As we rekenopgaven kregen, keek ik er nog nie naor. Ik zette er meteen un groot kruis over henne! Ik ben dan ok un paor keer blijven zitten. Toen ik op school zaat, werkte ik al bij leerlooierij Michielsen, neffen ons thuis. Van mister Slockers mos ik unne keer mun haanden wassen. Dè gaot er nie af, zee ik. Mar wè doe de gij dan toch, vroeg ie. Dan motte mar naor Juul Michielsen gaon, zee ik. Trouwens, meteen toen ik van school kwaam, ben ik veur goed gaon werken bij Juul Michielsen.” Zwaar, vies werk in de leerlooierij Juist op het moment dat Jo verder gaat met zijn levensverhaal, komt een hulp binnen van Janshove en schenkt voor ons een kopje thee. “Gif hum mar unne grote beker, want we zèn nog lang nie klaor!”, aldus een lachende Jo. “Bij Juul Michielsen heb ik ut héél, héél ver gebrocht. Juul hee van men unne meens gemaokt. Hij hee van men geprofiteerd, en ikke van hum. In de centjes was ie trouwens heel zuinig. Ik ben er zunne meesterknecht geworren, mar ik verdiende er ginne cent meer as de zes aanderen die dur werkten. Van die zeuven man die dur werkten, zen alleen Jan Martens en ik nog over. In de leerlooierij mos ik waoter pompen van de ene kuip in dun aandere. Ut was er allemaol héél primitief ingericht. Jan Martens was trouwens unne smèrlap. Ik zee tegen hum, ik ga buiten ‘haren en vlezen’. Jan waar intussen boven aon ut werken en witte wat ie dee: hij pieste me gat verdamme in munne nek! Affein, op unne gegeven moment mocht ik mee Juul mee naor Rotterdam om huien te kopen. Ik haai er veurt net zoveul verstaand van as hij. We werkten veul veur ut Belze leger. En dan witte det ut leer goed mos zen. Daarom zee ik, ge mot ginne rommel kopen Juul. Mar Juul keek dikwuls naor ut veurdeel. In die goeikope huien zaten veul wurmen. Dè waar gat verdamme smerrig! We looiden nog op z’n ouwerwets. Ut hemd wet ge aon had, waar nao ene keer al naor de kloten. As ge zwitte, dan záág dieën kraans (boord) er toch uit. In de looierij zaten 18 kuipen in de grond. De huien gingen van kuip naar kuip. Drie keer per jaor mos ut waoter in die kuipen vervest worden mee run en looinat. De schorsmeel maolden we zelf. Die deeën we op de huien mee ons blote handen aanbrengen. Ons vuile haanden wasten we altij mee zwavel. Daormee ging dieën troep er goed af. Ik heb bij Juul 28 jaor gewerkt, van zeuven uur ’s mergens tot zeuven uur ‘s aovonds. Op zaterdag waren we om 4 uur klaor. Daarna heb ik nog un jaor bij de leerlooierij van Smeekens aan de Chaamseweg gewerkt. Na zes weken vrijen trouwt Jo Jo was er wel héél vlug bij. Na een verkeringstijd van slechts zes weken trouwde hij al. “Men vrouw kos ut thuis ok nie keren, en ik haai ut thuis ok nie goed. Mun schoonbruur zee nog, ge doet ut al wel vlug jongen. En ik zee, ik kan er nie buiten. Men vrouw was un dochter van Tijs Adriaensen op dun Tommel. ‘Zotte Tijs’ zin ze vruger. Toen we ondertrouw gingen doen, sloeg ie men nog un blaauw oog, dun smerlap. Ons moeder wou veur ut trouwen gin haandtekening zetten. Mar de geminte zee det ze det toch mos. Ze is toen dur de geminte gedwongen om te tekenen. En witte wet ons moeder toen toch zee?….. Gao de ut vuil menneke uithangen? Ikke: God verdomme, wè hedde gij gedaon, ik doe ut tenminste op un eerlijke manier”, aldus een nog boze Jo. Ons vrouw is trouwens altij héél goed veur men gewiest. Ut was un goei vrouwke, mar nie echt slim. Kenderen hebben we nie gekregen. We hebben er alle moeite veur gedaon. Mar dun dokter zee op unne gegeven moment: Huijbregts, jouw vrouw hee un zwak hart. Ze kan oud worren, mar as ze kinderen mot krijgen, dan is det te veul veur ut hart. Al die jaren det we getrouwd waren, hebben we op verschillende plakken in Baol gewond. Irst op den Tommel ingewond bij mun schoonbruur Kees. Later in in een paor ermenhuiskes op dun Tommel en in de Kaoterstraot”, aldus Jo. Jo aan de sukkel Na leerlooierij Smeekens vervolgt Jo zijn werkzame leven achtereenvolgens bij schoenfabriek Lugano aan de Grens en stanzerij Vaarten in Alphen. Bij Vaarten krijgt hij steeds meer gezondheisproblemen. De slechte arbeidsomstandigheden in de leerlooierij van Michielsen en Smeekens krijgen uiteindelijk grote gevolgen. Zijn slokdarm zit vol schorsmeel. In de looierij was dan ook nauwelijks ventilatie. “Ge had wel unne zakdoek veur de mond, mar die wier nat. En zo kreegde toch al dieën troep naor binnen. Alles bij mekaar ben ik 17 keer geopereerd, waarvan vier keer aan mun middenrif, ik heb unne nieuwe slokdarm, ben geopereerd aan een kwaadaardig gezwel aan mun neus en mond en aon munne prostaat. Uiteindelijk hee professor van Houten in ut Dijkzicht men afgekeurd. Ik waar toen 63 of 64.” Muziek, zijn grote passie Maar liefst 41 jaar is Jo trouw lid geweest van Harmonie St. Remie. Al die tijd speelde hij er trombone. “ As er iemand un lintje haai verdiend, dan han ze ut men motten geven. Mar ik heb ut er nie veur gehad. Trouwens, daor heb ik ut ok nie veur gedaon. Albert van Tilburg was beter in de muziek as ik. Beter in de maat. Mar ik waar unne gevoelsmens. Ik legde gevoel in de muziek. Ge mot ut volk zien aan te trekken, snapte dè? Ik ben 12 keer naor ut concours gewiest. Elf keer mee dun irste prijs naor huis. Mee Theo de Laat ben ik ok nog naor ut concours in Antwerpen gewiest. Ik hai één punt meer as Theo. Theo was trouwens ok unne héél gezellige vent. Na de wekelijkse repetitie gingen we altij un pintje pakken in ut café neffe de zaol. Gust Puij was er ok altij bij. In de zomer dronk ik un pintje en in de winter unne flinke borrel. Bij mun vrouw mokte ik ut altij goed dur dur un stukske chocolat te geven en unne lekkere kus! Jè jom, ons vrouw waar un goei meens.” En Jo vervolgt: “Ieder jaor gingen we naor Zondereigen kermis. Daor mosten we dan muziek speulen. Theo de Laat, Jan Gulickx, Albert van Tilburg en Desje Wouters lusten um ok gère. Op unne gegeven moment stap ik zo zat as unne aop mee mun instrument op dun fiets, mar det lang geval komt tussen mun speken. Munne trombone zat as unne spiraal in mekaar! Speken uit mun veurwiel. Mar ja, we mossen wir terug naor Baol. Dus ikke heel dieën afstand gelopen mee munne fiets op munne nek. En lol det we han!” Naast de harmonie is Jo ook lid geweest van het parochiezangkoor. Eerst bijna 25 jaar bij het Belgische koor. De Hollandse pastoor vroeg hem toen of hij bij het Hollandse koor wilde komen. “Ik heb ut er over gehad mee Albert van Tilburg en die zee: daor kunnen we nie buiten Jo. En zo ben ik ok bijna 25 jaor bij ut Hollandse kerkkoor gewiest. Secretaris Schuurmans speulde tijdens repetities op zunne orgel. Muziek is altij héél belangrijk veur men gewiest. As ik vandaog den dag veul pijn heb, dan zet ik munne radio aon. Dan vermindert de pijn. Ik hou van klassieke muziek.”`` “Naar welke zender luister je Jo”, vraag ik hem geïnteresseerd. “Naor de Stille Genieter. Anders niks. Die draaien schone klassieke muziek”, aldus Jo. Heemkundekring Amalia Jo draagt onze Heemkundekring een heel warm hart toe. Jaren geleden is hem nog gevraagd of hij bestuurslid wilde worden. Maar daar voelde hij zich toen te oud voor. Van 1945 tot 1983 heeft Jo in zijn dagboeken bijgehouden wat er zoal in Baol gebeurde. In die dagboeken maakte hij eigen aantekeningen en plakte er foto’s en krantenknipsels in. Teksten van 350 oude Hollandse gedichten en liedjes zijn ook in zijn boeken opgenomen. Voor een gedeelte heeft hij ze zelf gemaakt. “Ik heb daar heel veul werk aon gehad. Pater Loffeld zee tegen men det ik ut goed gedaon hai mar det ik un aander potlood hai motten gebruiken. Want dur de jaoren heen, wordt de kwaliteit minder zeet ie. Op unne dag vroeg burgemister Cornelissen aon men of hij die boeken eens in mocht zien. Toen ie det gedaon hai, zeet ie det ik die boeken aon de Heemkundekring mos schenken. Daor doe de goei werk mee, zee Fons. Dus heb ik det gedaon. Ik heb er 50 aan Amalia geschonken en 50 aan Janshove. Mar ik heb wel tegen Janhove gezee det as ik dood ben en ge bent ze beu, dè ge ze dan aan de Heemkundekring mot schenken”, aldus Jo. In 1980 nam Amalia de prachtige boeken over die hij heeft geschreven. Met de serenade die de harmonie toen gaf, was Jo zeer vereerd. Jo ontving toen ook nog een oorkonde, voor het vele werk dat hij heeft gedaan op cultureel en maatschappelijk vlak. Afscheid Het wordt weer tijd om afscheid van Jo te nemen. Lang stil zitten kan Jo namelijk niet meer. “As ik in un waogentje kom te zitten, dan is ut afgelopen mee men. Mar ik probeer nog zoveul mogelijk in beweging te blijven. Elke morgen doe ik ochtendgymnastiek. En ik bid ok heel veul. Nie veur mun eigen, mar veur aandere meensen. Vonde gij trouwens Baol vruger ok niet veul schoner as tegeswoordig? En dè vrimde volk hè, ge ziet bekaast gin Baolse meensen mir lopen. Mar gij zet in elk geval ok unne echte Baolse”, aldus Jo. Bij ons afscheid vraagt Jo mij nog of het gezellig is geweest. Mensen die Jo kennen, en dat zijn er erg veel, zullen het met mij eens zijn dat kletsen met Jo bijzonder aangenaam is. Hij is dan ook een man die veel heeft meegemaakt en erg veel heeft betekend voor de Baolse gemeenschap. Bij ons afscheid heeft hij nog een verrassing voor mij. Hij overhandigt mij namelijk nog een zelf geschreven boek dat in de aan Amalia geschonken collectie ontbreekt. Het is een boek met 92 Oudhollandse liedjes. Bedankt Jo! Namens al onze leden wensen wij Jo toe dat hij nog lang onze dorpsgenoot mag zijn. Jo, bedankt voor het fijne gesprek en het ga je goed!! Jo overleed op 3 november 2002
Bron:
www.amaliavansolms.org |
| Eigenaar/Bron | www.amaliavansolms.org |
| Plaats | Baarle Hertog |
| Latitude (Breedte) | 51.441832 |
| Longitude (Lengte) | 4.931736000000001 |
| Verbonden met | Baarle-Hertog; Johannes Adrianus Huijbregts (Artikel bij deze persoon) |
» Allemaal zien «Vorige 1 2 3 4 5 6 7 8 ... 148» Volgende»
Indien deze website te groot of te klein is in uw brouwser gebruikt u de Ctrl toets in combinatie met de + of - op uw toetsenbord
